kontakt@centrumczasdlanas.plBycie ojcem to znacznie więcej niż tylko kwestia biologiczna. Wiąże się z głębokimi zmianami psychologicznymi i emocjonalnymi, które kształtują tożsamość mężczyzny jako rodzica. Aby mężczyzna mógł w pełni i odpowiedzialnie przyjąć rolę ojca, konieczne są wystarczająco dobre doświadczenia z własnego dzieciństwa. Świat wewnętrzny mężczyzny musi być zamieszkany przez uwewnętrznionych opiekunów, którzy zaspokoili jego emocjonalne, psychiczne, fizyczne i społeczne potrzeby oraz adekwatnie radzili sobie z jego złością i frustracjami.
Psychologiczna i emocjonalna gotowość
Mężczyzna z wyraźnie zarysowaną tożsamością, który zna swoje mocne i słabe strony, może stworzyć bezpieczną bazę dla swojego dziecka. Taka baza pomaga w radzeniu sobie z nieuniknioną huśtawką emocji, jaka towarzyszy byciu rodzicem. Wewnętrzne oparcie, które ojciec zyskuje dzięki stabilnej i dostępnej emocjonalnie relacji z własnymi opiekunami, pozwala mu pomieścić i przetworzyć uczucia zarówno swoje, jak i dziecka. Ojcowie, którzy mieli takie doświadczenia, potrafią być stabilni i oddani, rozumiejąc, że opieka nad dzieckiem wymaga nie tylko przeżywania przyjemnych uczuć, ale także radzenia sobie z trudnymi emocjami.
Kolejnym ważnym krokiem rozwojowym jest nabycie umiejętności budowania i utrzymywania bliskich związków. To, czy relacja rodziców zostanie potwierdzona przez małżeństwo, może, ale nie musi, być istotne. Ważniejsze jest, czy ojciec potrafi radzić sobie z emocjonalnymi wyzwaniami wpisanymi w bliski związek. Stabilność emocjonalna i zdolność do tworzenia bliskich relacji są fundamentem dla zdrowego rozwoju dziecka.
Wpływ narodzin dziecka
Narodziny dziecka wprowadzają nową dynamikę w rodzinie. W pierwszych dniach i tygodniach życia dziecka rola ojca polega na tworzeniu przyjaznego środowiska dla matki i dziecka oraz na wspieraniu matki. Jest to szczególnie trudny czas dla ojców, którzy mogą odczuwać poczucie odrzucenia i zbędności, zanim odnajdą się w nowej roli. Wymaga to tolerowania poczucia wykluczenia z diady matka-dziecko w początkowej fazie rodzicielstwa.
Coraz częściej ojcowie angażują się w obowiązki domowe i funkcje opiekuńcze. W kontekście relacji matki z dzieckiem rola ojca polega na odzyskiwaniu przestrzeni dla siebie i tworzeniu pewnej przestrzeni w relacji matka-dziecko. Dzięki temu dziecko może poznać świat poza matką i jej ciałem. Ojciec, angażując się w zabawę, pokazuje dziecku różnorodność świata.
Rodzice pełnią ważną rolę w przyjmowaniu i reagowaniu na potrzeby, lęki i emocje dziecka. Proces ten jest obciążający dla rodziców. Jeśli w rodzinie podział obowiązków i opieki nad dzieckiem jest taki, że główną funkcję opiekuńczą pełni matka, to obecność ojca w domu pod koniec dnia przynosi jej psychiczną ulgę. Obecność drugiej osoby zwiększa zdolność do wytrzymywania i radzenia sobie z wewnętrzną frustracją związaną z rodzicielstwem.
Proces stawania się ojcem
Stawanie się ojcem to proces złożony i nigdy niezakończony. Wpływ na niego mają wewnętrzne obrazy matki i ojca, relacja z nimi oraz zewnętrzne środowisko, w którym żyje mężczyzna. Ważne są także osobowość kobiety i temperament dziecka. Ojciec pomaga w ustawianiu i egzekwowaniu praw w rzeczywistości psychicznej i zewnętrznej, umożliwiając separowanie się matki i dziecka oraz pokazując dziecku świat.
Bycie ojcem wymaga radzenia sobie z emocjonalnymi wyzwaniami. Kluczowym aspektem jest umiejętność pomieszczania i przetwarzania uczuć oraz budowanie stabilnej, emocjonalnej relacji z dzieckiem. Ojcowie, którzy są emocjonalnie dostępni i stabilni, wspierają zdrowy rozwój dziecka i pomagają mu w odkrywaniu świata.
Narodziny dziecka często ożywiają w mężczyźnie jego wczesne relacje z własnymi rodzicami, szczególnie z ojcem. To, co otrzymał lub czego nie dostał od swojego ojca, na nowo ożywa w procesie identyfikacji z rolą ojca. Mężczyzna zaczyna analizować swoje doświadczenia z dzieciństwa i stara się wprowadzać te wartości i zachowania, które uważa za istotne w relacji z własnym dzieckiem. Ta refleksja nad przeszłością i jej wpływem na teraźniejszość jest pomocna w budowaniu wspierającej relacji z włanym dzieckiem.
Podsumowanie
Ojciec pełni niezwykle ważną rolę w życiu dziecka, wpływając na jego rozwój emocjonalny, społeczny i psychiczny. Stabilność, jaką zapewnia ojciec, pomaga dziecku w budowaniu poczucia bezpieczeństwa i zaufania. Dzięki obecności ojca dziecko ma szansę rozwijać się w sposób harmonijny i zrównoważony, co stanowi fundament dla jego przyszłych relacji i funkcjonowania w dorosłym życiu.
Bycie ojcem to nie tylko biologiczna funkcja, ale głęboko transformujące doświadczenie, które kształtuje zarówno dziecko, jak i samego ojca. Pełnienie tej roli z oddaniem i świadomością prowadzi do tworzenia silnych, zdrowych więzi, które przetrwają przez całe życie.